Христос говорил притчами
Потому что только так можно было о самом сложном рассказать просто и понятно. Христос приводил для своих учеников много сравнений, пытаясь донести до всех новые, необычные для того времени, нрав- … Read More
Рубрика: Проста пачытаць: думкі, меркаванні, разважанні
Мелодыі мінулага
Выйшаў пакурыць, стаю ў сваім кутку. Вецер скуголіць-падвывае ў металічным плоце. І згадалася: а калі я апошні раз чуў, як гудзе вецер у правадах? Дзіўна, але ў горадзе ніколі не … Read More
Праект ІВ: «Было некалі ў вёсцы нашай…»
Паважаныя чытачы раёнкі, жыхары Івацэвіччыны! Адметнасць кожнага чалавека і цалкам народа, кожнай вёскі і краіны цалкам – у іх нараджэнні, гісторыі жыцця. Выключную ролю ў гэтай адметнасці адыгрывае культура, іначай … Read More
«Грані» пандэміі
Каранавірус і ўсё, што з ім звязана, сёння на вуснах у кожнага, пра гэта гаворым, пра гэта думаем, а калі часам і забываемся, дык пра балячку абавязкова нагадаюць сацыяльныя сеткі … Read More
Тактика и стратегия информационных войн
И как наши граждане становятся в них слепым оружием: по следам одной «петиции» Если у каждого из нас появилась возможность много читать – всего и разного в сети интернет, … Read More
І нехта над намі раптам махне крылом…
Можа, гэта быў самы звычайны голуб. А можа… Забыў свой тэлефон, калі кіраваўся ў магазін. А ў тэлефоне, у кішэньцы чахла – банкаўская картка. Набраў прадуктаў, разлічвацца – няма карткі… … Read More
Праваднікі памяці
Анатоль Галушка Эсэ Гэтым летам не стала маёй сяброўкі. Не стала раптоўна – у адзін дзень. Яшчэ на ранку вітаўся з ёй, і яна ветліва шаптала ў адказ нешта ціхае … Read More
«Хай адно Бог цябе мілуе…»
Тады была сярэдзіна 70-х гадоў мінулага стагоддзя. Калі помніце, час ваяўнічага атэізму. У барацьбу з рэлігіяй былі ўцягнуты ўсе: піянеры-камсамольцы, дарослыя-дзеці, школьнікі і перадавыя калгаснікі. У нашым раёне на той … Read More
В семье – алкоголик. Как жить, кого спасать?
На территории УЗ «Ивацевичская ЦРБ» по пятницам в 17.40 в здании, где находятся кабинеты психолога и психотерапевта, анонимно проводятся занятия общественного объединения «Служба обслуживания Ал-Анон». Несмотря на то, что алкоголизм … Read More
Як лёгка прывыкнуць да добрага,
і як цяжка бывае прымаць тыя факты, калі гэтага звычнага добрага не сустрэнеш там, дзе яно павінна быць Давялося сустрэць адзін напалову жартаўлівы артыкул, дзе аўтар самым сурё’зным чынам даводзіў: … Read More
Самі зробім, самі і паскардзімся
Зварот праз сацыяльныя сеткі да нас стаў толькі падставай, якая трохі прыспешыла. Ды й нагадала аб самым балючым, што ёсць у нашым грамадстве – аб нашых адносінах да таго, што … Read More
Грамы і мегатоны
Фундаментальная фізіка – навука пра тое, што наўрад ці калі можа скарыстаць чалавек. Напрыклад, яна вывучае сусвет: як ён узнік, як жыве, калі знікне. Разам з тым, у аснове гэтай … Read More
Звонок из прошлого
Не люблю, когда звонят с незнакомых номеров. Не знаешь, чего и кого ждать на том конце провода. Один из таких «секретных» звонков раздался на днях поздно вечером, я неохотно ответила. … Read More
«Мы ў грыбах сустрэнемся…»
Герояў гэтага запісу няма сярод жывых – сустрэча наша адбылася даўно, больш за 15 гадоў назад. Патэлефанаваў, пытаўся. Было тады ім, Марыі ды Сцяпану, ужо пад 80… Вёска з разраду … Read More
Пад прыцэлам…
Кожны з нас можа стаць ахвярай Сучасны тэлефон з відэакамерай пераўтвораны ў зброю такой магутнасці, што можа ламаць лёсы дзясяткаў людзей. Аб вядомым У звычайнай школе г. Гомеля здарыўся канфлікт … Read More
Пад лавінай пачуццяў
Неяк стаю ў чарзе ля банкамата і чую размову дзвюх дзяўчат: «Ты ўяўляеш, ён мне напісаў учора, маўляў, давай застанёмся сябрамі. Сябрамі! Не трэба было першай пісаць яму, ды не … Read More
Вот тебе и отдых: путешествие в красоту, путешествие в пустоту
Писала Марина Цветаева: «август – астры, август – звезды», а для меня август – это еще и последние пикники, выезды на природу с палаткой. Бывает, как у той попрыгуньи-стрекозы, пропевшей … Read More
Суседзі-7, або Амаль вясковы інцэст
Зіна Анатоля з войска чакала. Гэтак ужо ўбівалася ад першага дня! Як не будзе пісьма за тыдзень – месца сабе не знаходзіць, ледзь паштальёнку пабачыць – бяжыць насустрач. Яно б … Read More
Мае птушкі
«Удод мой малы» – так мяне ў дзяцінстве называла маці. А неяк былі мы ў лесе, прытрымала мяне і шапнула: «Слухай! Чуеш: «уп-уп-уп»? Гэта ўдод крычыць»… Але пабачыць удода ў … Read More